Μέρα για ποιηματάκι!

.
Διαβάστε το,
και μετά κλείστε τα μάτια σας...
και ταξιδέψτε....
πηγαίνετε εκεί όπου σας πάει η καρδιά σας..

Νύχτα
απ΄ το παράθυρο πετάξαμε
τα κλειδιά μας.
Πήραμε τ΄ άστρα.
Ανοίγουμε.

Και κλαδιά
και κατάρτια
και η άγκυρα.
Κ΄ εσύ στον κήπο
πίσω απ το άγαλμα

Όμορφη μέρα-
δεν την αντέχω
να μην είσαι εδώ.

Αίμα το δείλι,
αίμα η νύχτα,
αίμα τα τριαντάφυλλα.
Εσύ - το αίμα μου

Αλλού ο καθένας μας
χωριστά και μαζί'
κρατάω το χέρι σου'
με κρατάει.
Σαν θα έρθει η άνοιξη

Έβγαλα το σακάκι μου,
το έριξα στους ωμούς σου.
Στη δεξιά τσέπη
είναι ένα κάτασπρο βότσαλο
ζεστό

Σε μικρούς στίχους
μεγάλα πράγματα κρύβονται
ανείπωτα.
Εσύ ξέρεις

Ένα φύλλο,
ένα τσιγάρο,
ένα φιλί.

Κόσμε μου αγαπημένε.

Γυμνό το σώμα σου,
αυθεντικό-
τελεσίδικη απάντηση
στο τίποτα.
Έλα

Γιάννης Ρίτσος, Τα ερωτικά, αποσπασμα από το Γυμνό σώμα