Τα 5 μου

Μετά την πρόσκληση της Hammett και του δελφινόπαιδου ήρθε η στιγμή να σας αποκαλύψω (έστω και με τρελή καθυστέρηση) 5 πραγματάκια για μένα..

1) Δεν είμαι καθόλου συνεπής! σε τίποτα.. ούτε καν στις υποχρεώσεις μου πόσο μάλλον στα ραντεβού μου!
Το να είναι κανείς στην ώρα του σε ραντεβού μαζί μου είναι μια πολύ μοναχική εμπειρία! Τα παλιά τα χρόνια (πριν βγουν τα κινητά) αναγκαζόμουν να σκαρφίζομαι 1002 δικαιολογίες και είχα γίνει πάρα πολύ καλή!! Από τα κινητά και μετά, για να μην ζορίζω εγώ τον εαυτό μου και να μην ταλαιπωρώ και τους γύρω μου καταλήξαμε στο να μην κλείνω ραντεβού! Απλά μου στέλνουν σε μήνυμα που είναι και εγώ σκάω μύτη μετά από ένα 40λεπτο τουλάχιστον.. Όταν είναι να συναντήσω μόνο ένα άτομο περνάει από το σπίτι να με μαζέψει ή περνάω εγώ.. και όλα καλά!
Έσπασε όμως ο διάολος το ποδάρι του πριν κανένα μήνα και το "κουμπαρίδιο" ήθελε να πιούμε καφέ.. Σάββατο μεσημέρι στη 1 ακριβώς! Αν και ήμουν αποφασισμένη να είμαι στην ώρα μου ήταν ήδη 1:30 όταν χτύπησε το κινητό.. ο παρακάτω διάλογος ακολούθησε
Αυτή -Που είσαι?
Εγώ -Προσπαθώ να παρκάρω σε 5' θα είμαι εκεί (εκείνη την στιγμή πλησίαζα στο κέντρο και το «εκεί» ήταν κανένα 20λεπτο μακριά)
Αυτή -Προσπαθείς να παρκάρεις ή τώρα βγαίνεις από το σπίτι σου?
Εγώ -Καλέ παρκάρω! Τι, παιδία είμαστε? Σε 5' θα είμαι εκεί (στην πραγματικότητα σε 25' αν ήμουν τυχερή και έβρισκα θέση στο parking γιατί το να ψάξω ήταν πλέον πολυτέλεια)

... 10 λεπτά μετά.... ξανά τηλέφωνο

Αυτή -Που είσαι?
Εγώ -Περπατάω και έρχομαι.. (είμαι ακόμα στο αμάξι φυσικά και θέλω και ένα 10λεπτάκι στο νερό!)
Αυτή -Ναι ε? γύρνα δεξιά και χαιρέτισε τον άντρα μου που είναι στο φανάρι..
-..
πάλι καλά που μου μιλάει ακόμα…


2) Είμαι παρλατζου και έχω γνώμη για όλα !
Μιλάω πολύ και συνήθως λέω μπούρδες, έχω όμως το ταλέντο να της λέω με στυλ! Δεν θα πω απλά την γνώμη μου θα τη θέσω σαν δήλωση η οποία δεν σηκώνει αμφισβήτηση!
Χαρακτηριστικά παραδείγματα της παρλαπιπίασης μου τα παρακάτω,
(α)Χριστούγεννα, κάποια χρόνια πριν, με φίλους (άντρες που έχουν πάει στρατό) κουβεντιάζουμε για τη στρατιωτική θητεία και τη ζωή στο στρατό γενικότερα, τους αφήνω να πουν ότι έχουν να πουν και αφού τελειώσουν αναφωνώ "όχι χρυσά μου δεν είναι έτσι, λάθος κάνετε.. τα πράγματα έχουν ως εξής.. μπλα μπλα μπλα" .. Δεν σχολίασαν τίποτα από τα ωραία πού τους είπα.. το μόνο που είπαν ήταν... "έλεος βρε κορίτσι μου, είπαμε να έχεις άποψη για όλα ΑΛΛΑ και για το στρατό!"

(β)Είμαστε για ποτό με την φίλη μου την Εύη η οποία παραπονιέται ότι το τραπεζάκι στο οποίο καθόμαστε είναι πολύ χαμηλό και πώς είναι δυνατόν να το έχουν επιλέξει.. παίρνω λοιπόν το σοβαρό μου ύφος (εγώ θα σου ανοίξω τα μάτια τυφλοκούταβο που τα ξέρω όλα) και της αναλύω ποίο είναι το σωστό ύψος που πρέπει να έχει ένα τραπεζάκι για ποτό..
Λίγες μέρες αργότερα πάλι στο ίδιο τραπέζι, στο ίδιο μαγαζί, αυτή τη φορά με την Εύη και τη Ζωή.. η Εύη και πάλι παραπονιέται για το τραπεζάκι και εκεί που ετοιμάζομαι να πω ξανά την θεωρία μου ακούω την Ζωή να την λέει!!!! Παθαίνω πλάκα και με ένα μίγμα χαράς-επιβεβαίωσης-δικαίωσης ρωτάω... "σοβαρά???"
Σκάσανε και οι δύο στα γέλια διότι ήταν συνεννοημένες και η Ζωή περιοριστικέ στο να μου πει ότι "φυσικά και δεν είναι έτσι, αυτές τις μπούρδες μόνο εσύ τις λες"
Αχάριστες.. εγώ φταίω που τις ανοίγω τα μάτια!

3) Μιλάω πολύ όπως είπαμε παραπάνω και όταν μιλάω χρησιμοποιώ μόνο τα 22 γράμματα της αλφαβήτου.. το Δ και το Θ απλά δεν υπάρχουν.. τα έχω αντικαταστήσει με το Β και το Φ! Επειδή μιλάω γρήγορα ο περισσότερος κόσμος δεν το προσέχει.. ή τουλάχιστον έτσι μου λένε για να μην με πληγώσουν.. όταν η Γαλάνη με την Πρωτοψάλτη τραγούδησαν μαζί το "δώδεκα/αν μου τηλεφωνούσες" όμως νομίζω ότι ΟΛΟΙ το παρατήρησαν... Διότι δεν είναι και λίγο να ακούς μια τρελή να τσιροκοπάει όλο πάθος... βωβεκα !!!

4) Γενικά κοιμάμαι πολύ.. και το απολαμβάνω όσο λίγα πράγματα! Αλλά αυτό που πραγματικά λατρεύω είναι ο πρωινός ύπνος! έχω το θράσος να βάλω ξυπνητήρι ακόμα και αν θέλω να ξυπνήσω στις 12 το μεσημέρι... Η μοναδική περίπτωση να δω την ανατολή του ήλιου είναι να μην έχω κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ.. (ευτυχώς έχω το καλό να αντέχω στα ξενύχτια)
Όσο έμενα με τους γονείς μου και με έψαχναν οι φίλοι μου πρωινές και πρώτες μεσημεριανές ώρες η μαμά μου δεν έλεγε ότι κοιμάμαι γιατί ντρεπόταν που το καμάρι της κοιμόταν μέχρι τη 1… 2 το μεσημέρι! Έτσι έλεγε ότι με έχει στείλει να της αγοράσω τσιγάρα!

5) Σε έκθεση πέμπτης δημοτικού με θέμα τι θέλω να γίνω όταν θα μεγαλώσω έγραψα ότι θέλω να γίνω χορεύτρια/τραγουδίστρια σε καμπαρέ! Είχα δει την ομώνυμη ταινία (Cabaret) και είχα ενθουσιαστεί! Η δασκάλα φώναξε την μαμά μου στο σχολείο να τη γνωρίσει και να συζητήσουν το πρόβλημα μου.. η μαμά μου καθότι cool και ανοιχτόμυαλος άνθρωπος είπε στην δασκάλα ότι υπερβάλει και ότι απλά έχω καλλιτεχνικές ανησυχίες.. το γιατί με σταμάτησε από το μπαλέτο την επόμενη χρόνια ποτέ δεν το κατάλαβα..


Υ.Γ. Χτες αναρωτιόμουν τι να γράψω που να με χαρακτηρίζει και είπα να ρωτήσω και καμία άλλη ψυχή μπας και μου προτείνει κάτι από τα καλά μου.. τελικά μου είπαν τα παραπάνω.. και ανησύχησα λιγουλάκι.. είναι δυνατόν να μην έχω κάτι καλό... ένα ταλέντο, ένα χάρισμα βρε αδερφέ... Τελικά μάλλον είμαι παλιοχαρακτήρας.. τι να πω..

Λοιπόν σειρά σας να γράψετε οι: ex-redhair, otheos, netkerveros, stauroulis , 5o δεν βρηκά!